Staken in de storm. 5 oktober 2017.

Een flinke storm vind ik leuk. Tenminste, als ik er niet uit hoef. Vanmorgen kan ik er echt van genieten: dikke druppels op het raam, zwiepende takken, een dreigende lucht met toch nog een klein stukje wazig blauw… Ik hoef de deur niet uit vanmorgen, want mijn leerlingen hebben zich afgemeld: zij moeten op hun kinderen passen, want de scholen zijn dicht. Niet vanwege de storm, zo hevig is die nu ook weer niet, maar vanwege een staking van de leerkrachten.

Vandaag is het “dag van de leerkracht”. Een dag, waarop de leerkrachten in het zonnetje gezet worden. Dat heb ik altijd gewaardeerd. Vandaag zetten de leerkrachten zichzelf in de storm en de regen.

Ik heb iets tegen staken. Ik vergelijk het met de reactie van Achab, als hij die tuin niet krijgt: Op bed, met het gezicht naar de muur. Kinderachtig gedrag. Geen goed voorbeeld voor de kinderen.

Dat er meer geld moet naar de vermindering van de werkdruk in het onderwijs: van harte mee eens. Salarisverhoging van de leerkrachten: ook van harte mee eens.

Er is al meer geld gekomen in de afgelopen tijd. Gister “lekte uit” dat het nieuwe kabinet nog eens 500 miljoen wil investeren. Heel fijn.

De vraag is, of dat geld ook op de goede plek komt. Het is, voor zover ik heb begrepen, niet gelabeld.

Er ligt een rijke taak voor de schoolbesturen. Zij beslissen, waaraan het geld besteed wordt.

In de afgelopen jaren zijn er veel nieuwe schoolgebouwen gekomen. 2 van de scholen, waar ik gewerkt heb, zijn nu gevestigd in prachtige gebouwen. Ik ben bij beide openingen geweest en heb mijn ogen uitgekeken. Wat een luxe, wat een schitterende werkomgeving! Tegelijkertijd werd ik ook wat sceptisch: Een goede werkomgeving is belangrijk. Er gaat veel geld naar het management: centraal directeur, locatiedirecteur, iemand voor de financiën, iemand voor het personeel, iemand voor onderhoud gebouwen… en als het nodig lijkt ook nog een interim-adviseur.  Maar…: Is er ook nog geld over voor ondersteuning van de leerkrachten??

Tja, staken… Ik geloof niet, dat ik er aan mee zou willen doen. Ik voel meer voor een positieve bijdrage. Een Burgerinitiatief: een uitgewerkt, goed onderbouwd plan, voorzien van 40.000 handtekeningen. Dat kunnen de vakbonden toch wel opstellen? Daar moet de Tweede Kamer dan over debatteren. Dan komt er een besluit. De meerderheid beslist. Dat is democratie. Of ben ik nu te naïef?

Dag van de leerkracht, leerkracht in de storm, leerkracht in het zonnetje,  .

De storm is gaan liggen. De zon schijnt. Als ik naar buiten kijk, zie ik, dat de schutting van de overburen de storm niet heeft kunnen weerstaan: compleet omgevallen, net niet tegen een paar geparkeerde auto’s (o.a. die van mij) aan. Gelukkig.

Toch een positief eind van dit verhaal.